Czego nauczył mnie mój związek?

Ostatnio oberwałam trochę po uszach za to, że przez ostatni okres czasu mało wpisów motywacyjnych oraz z serii: damsko - męskie. Dlatego postanawiam poprawę i już dziś przychodzę z nowym wpisem..



Tak na prawdę, nie ma  przepisu na związek. Istnieje w sieci wiele poradników na temat dobrego, udanego związku - nie neguję, jak najbardziej znajduje się tam wiele rad, lecz niekoniecznie sprawdzają się 100%. Dziś pragnę napisać pięć przykładów, najważniejszych z doświadczenia.


Nie wchodzić sobie w paradę.
Jeśli on lubi grać w siatkę? - niech gra, nie zmuszaj się aby jeździć z nim na turnieje, mecze, jako wierny pseudo kibic tylko dlatego że to jest jego hobby. Zrób coś dla siebie, zostań w domu czytając ulubioną autorkę, pisz na blogu, działaj w obszarach swoich zainteresowań. Jesteście dwoma innymi osobami, on nosi spodnie, ty spódniczkę więc nie ma co mieszać i zmuszać się.

Komunikacji.
Proste słowo a jednak tak trudne do zrealizowania. Niestety przez ten powód cierpi wiele par. Na szczęście, mnie nauczył mój związek dobrej, ba! nawet bardzo dobrej komunikacji w czasie kłótni. Nie ma opcji, aby sprawy które są powodem zgrzytów były niewyjaśnione. Potrafimy ze sobą rozmawiać, wyjaśniać i to jest to, co uważam za jedną ważniejszą rzeczą która powinna być w związku. Zapewne wiemy że najgorsza jest kilkudniowa cisza, która może oznaczać - że jesteśmy obojętni na drugą osobę wraz z tym idzie w parze "ja pierwsza/y nie napiszę, niech on/ona się stara".
Niemniej jednak takie dni są dobre... ale nie za długo!


Uwierzyć w siebie.
Dzięki byciu z moim mężczyzną, zaczęłam wierzyć w siebie w to co robię i tu gdzie jestem. Oparcie w związku jest bardzo ważne. Jeśli nie on (osoba z którą wiążesz przyszłość) ma Cię dopingować, to kto? W nim/niej jest największa siła która daje mocnego kopniaka aby działać.


Czasem musisz ustąpić.
Tak wiem, my kobiety ZAWSZE mamy rację. Tak się przyjęło, jest i będzie (oczywiście lekko żartuję). Ja z natury nie mam łatwego charakteru, jednak związek nauczył mnie że warto ustąpić, wysłuchać drugiej osoby i podjąć dopiero decyzje.


ale... nie nauczył mnie panować nad emocjami.
Tak, właśnie to jest moje skryte marzenie - aby zacząć panować. Niestety od 4 lat próbujemy, staramy się, obiecujemy że zaczniemy panować. Wybuchanie  - to jest to, czego chcemy się pozbyć.