Co z tymi studiami?

Na wstępie, zacytuję słowa, znakomitego terapeuty Paula McKenna:
"W studiowaniu nie chodzi tylko o uzyskanie papierka, a w rozpoznaniu marzeń nie chodzi tylko o to, żeby dostać, czego się pragnie, lecz o to, by stać się kimś więcej, niż oczekiwaliśmy."




Kiedy wreszcie trzymasz swoje upragnione świadectwo w ręku, stajesz się zadowolony z siebie, cieszysz się że Twoje życie się wreszcie zaczyna. Kiedy dostajesz wiadomość, e-mail, że się dostałeś na studia które wybrałeś, stajesz się szczęśliwy, cieszysz się że Twoje życie wreszcie się zaczyna, ŻYCIE STUDENTA.
Pierwsze skojarzenia? nowe znajomości, ciekawe informacje wykładowe, życie, balanga, szaleństwo - najlepszy okres z życia, prawie jak American Pie - oczywiście bez przesadyzmu.

A tu bum, pojawia się rzeczywistość. Nie taka kolorowa jak w komediach amerykańskich.

OCZEKIWANIA & RZECZYWISTOŚĆ

Sesja

Kolorowe mazaki, notatki od A-Z, chcesz się uczyć z wykładu na wykład, z ćwiczeń na ćwiczenia. Masz zapał - na początku. Mijają tygodnie, a to spontaniczne wyjście, a to wrócenie późno do domu, i przestajesz przykładać większej uwagi do tego. Nagle dwa tygodnie przed sesją budzisz się i myślisz jak to wszystko ogarnąć. Wtedy mówisz nie ma bata, bierzesz psa, kawe, koc cokolwiek zamykasz się i próbujesz wkuwać. Lecz niestety, ja mam to do siebie że robię wszystko aby odłożyć to na potem a to wiadomości z dziewczynami z roku, a to serial się zacznie, a to dobry wypad na miasto się szykuje, a to tamto owamto. I co? budzisz się z przysłowiowym palcem w nocniku nie umiejąc prawie nic. Szybka sciąga i idziesz na kolosa, przechodzi - ale  nie we wszystkich przypadkach. I z semestru na semestr obiecujesz sobie to samo.

Znajmości

Lecisz na spotkania, integrujesz sie, wymyślacie nowe wypady, wszystko ładnie pięknie stajecie się zgraną paczką, lecz do czasu. Do czasu momentu powyższego, czyli sesji - nie zdawałam sobie nigdy sprawy że ludzie to są tacy samolubni. Trochę na psychologii o tym nam opowiadali, ale nie sądziłam że w dzisiejszych czasach potrafią chcieć nie dając nic od siebie. Ale tego już się nauczyłam po pierwszym  semestrze "dajesz palec, urwą ci rękę". Więc jasne, pomóc - zawsze pomagaj. Ale nie angażuj się w większe niuanse, nie ma sensu. Sam/a zrozumiesz do pierwszego roku studiowania. A zazdrość pojawiająca się - rozwala na łopatki, gwarantuję!

Sprawiedliwość

Przecież uczymy się tego od podstawówki, że trzeba być uczciwym, pomocnym, sprawiedliwym. No właśnie, wykładowcy - wzorce do naśladowania. Czasem wydaje mi się że nie mają pojęcia o realnym świecie, ale no przecież, nie ma co się odzywać, zadzierać, przecież chcesz mieć to przynajmniej 3.0 na semestr. Sprawiedliwość jaka jest, nie potrafimy ogarnąć, mówiąc "my" mam na myśli pewną sytuację z moimi kumpelami i naszą prezentacją na wykłady, od jednego wykładowcy ocena 5 od drugiego 3. Mówią tak, robią inaczej. I weź tu bądź mądry, ale pamiętaj - nigdy nie zadzieraj.

Czego nauczysz się na studiach?

•  nauczysz się improwizować, zbędnie pitolić elokwentnie by nie dostrzegli brak wiedzy na dany temat - szczególnie na egzaminie ustnym, na zwykłym pytaniu na wykładzie gdy właśnie przeglądasz fejsa. 
•  nauczysz się odpowiedzialności za siebie - jeśli pobalujesz dzień wcześniej, będziesz umierać, jeśli się nie nauczysz lub nie przygotujesz pomocy naukowych, nie zdasz.
• nauczysz się motywacji - już nie będzie tak że rodzice zabiorą telefon, odetną internet i siądą przy Tobie i nakażą się uczyć. Sam, dla siebie musisz to zrobić.
• nauczysz sie kłamać - dwie obecności może Cie nie być, na kolejnych zajęciach Cie nie ma, więc co, kombinujesz lewe zwolnienie i udajesz chorą, "chorą - po imprezie"
• nauczysz się samodzielności - w załatwianiu spraw, ugotowaniu jedzenia, zorganizowania czasu
• nauczysz się pić kawy - gwarantuję!

Jak wykorzystać czas na studiach / w czasie studiowania?

Jeden z ważniejszych tematów, w który mocno się angażuje. Niektórzy uważają, że studiowanie, chodzenie na wykłady, odrobienie zadanie zwalnia ich ze wszystkiego innego. I tak tracą swoje 3-5 lat studiów a później budzą się z przysłowiowym "palcem w d***" i co z tymi studiami?

ROZWIJAJ SIĘ!

Nie spoczywaj na laurach po zdanym egzaminie  na 5. Rozwijaj się, bierz udział w różnych konferencjach, spotkaniach, udzielaj się w życiu uczelni - ale również swoim.

Nie zmarnuj tych lat na "nierobienie nic", czytaj, poszerzaj wiedzę na dany temat, nie marnuj czasu. Jeśli lubisz pisać? - pisz bloga, wiersze. Jeśli lubisz sport? - uprawiaj systematycznie, bierz udział w zawodach. 

ZDOBYWAJ DOŚWIADCZENIE!

Wyrywaj się na przysłowiowego "chama", w różne przedsięwzięcia, kursy, praktyki. Przede wszystkim pracuj nad sobą - to zostaje Ci na całe życie a przede wszystkim poszerza horyzonty.

INWESTUJ W SIEBIE!

Zamiast wydawać pięniądze, na kolejne bezsensowne rzeczy zainwestuj w coś, co cię rozwija, co pomoże ci w wielu rzeczach. Swoja droga, miałam sobie zamówić czytnik e-booków! (ah - jak dobrze że piszę tego posta). Wiem też jedno, inwestowanie w siebie się sprawdza.

UKIERUNKUJ SIĘ NA SIEBIE!

Czyli, poznawaj siebie odkrywaj to co lubisz, co cię interesuje, w jakiej dziedzinie się sprawdzisz i.. działaj, po prostu działaj.

Moje wypociny, mogą być słabe, liche, bo to dopiero pierwszy rok za mną. Wszystko tak na prawdę jeszcze przede mną, ale.. wiem, że rzeczy, wskazówki które napisałam na pewno dobrze na nas wpłyną. Na mnie wpłynęły i jak na razie, jestem zadowolona z tego co mam, czego doświadczam, jaką wiedzę poszerzam. 

Życzę wam tego zapału ducha w sobie, bo robicie to przede wszystkim dla siebie.