Jest wiele wskazówek jak być szczęsliwym - najprostsza : bądź sobą, potem to już z górki.

Przeglądając internet, buszując w sieci, możemy znaleźć mnóstwo wskazówek aby być szczęśliwym. Żadnej z nich nie neguję, w każdej jest jakaś prawda życiowa. Lecz tak na prawdę, szczęście - pojęcie względne, każdy z nas może interpretować inaczej aczkolwiek powinien wiedzieć że...





... jeśli sami w środku, w głebi siebie nie będziemy chociaż w połowie szczęśliwi, nie będziemy się starać aby ukierunkować się na to szczęście, to ni w ząb - nie zdziałamy nic.

Najważniejsza recepta? BYĆ SOBĄ. Najważniejsze jest to, aby zaakceptować najpierw siebie a później dążyć do całkowitego szczęścia, satysfakcji z tego co się ma, aby codziennie rano budzić się z uśmiechem na twarzy - nawet w pochmurny dzień.


Od dawna jestem zwolenniczką stwierdzenia, że dobro wraca. Już nie raz pisałam w postach o tym. Lecz ostatnia przeglądając prasę, znalazłam bardzo ciekawy tekst od Papieża Franciszka. Powiedział on że aby być szczęśliwym trzeba:  "Dawać siebie innym". - Ludzie powinni być otwarci i hojni wobec siebie nawzajem, bo jeśli wycofujesz się w siebie samego, ryzykujesz, że staniesz się egoistą. A stojąca woda łatwo zaczyna gnić.
I z tym się muszę zgodzić stu procentowo. Jesteś człowiekiem, musisz dać siebie innym, a inni to odwzajemnią. Uwierz: dobro wraca z podwojoną siłą. A szczęśliwym się poczujesz o 180 stopni.

Niektórzy ludzie, uważają że będą szczęśliwi gdy będą mieć nieskończoną liczbę $$ na koncie, domu a raczej pałacu jak L.Messi za 5 milionów dolarów, czy też luksusów z dnia na dzien bez zobowiązań. Człowiek ma tendencję do poszukiwania źródeł szczęścia na zewnątrz, poza sobą. Sorry memory, też bym tak chciała - ale mimo wszystko cieszę się z tego co mam. Z tych małych, dla niektórych błahych rzeczy. Mało kto pomyśli, że on sam – indywidualna i niepowtarzalna jednostka – może być źródłem swojego szczęścia.

Człowiek który ma obrany cel - uważa że będzie szczęśliwy gdy przebiegnie maraton z ekstra wynikiem, naraża się na to że będzie tylko wtedy szczęśliwy, gdy zrealizuje swój cel. Chwilowy, krótki. Zaś lepiej jest poszukać poczucia szczęścia w zwykłych chwilach - wypiciu porannej kawy czy też słuchaniu ulubionej piosenki w drodze do pracy. Zwykłe? a daje tyle szczęścia, jeśli się potrafi to dostrzec.

Zatem więc, dlaczego szczęście nie jest zwykłym, naturalnym sposobem życia ludzi?
Ponieważ uwierzono, że świat powinien robić dokładnie to, czego oczekujemy i dawać to, co chcemy.
Filozofia życiowa większości ludzi opiera się, niestety, na zamartwianiu się, że szklanka jest w połowie pusta zamiast docenieniu faktu, że jest w połowie pełna. Nawet zauważyłam ostatnio w reklamie ten fakt. Lecz istotą szczęścia jest zmiana sposobu myślenia o życiu, sobie i innych. Trzeba czerpać radość z tego, co się ma, zamiast martwić się ciągle tym, że czegoś brak.


Ja nie będę Ci prawiła morałów, bo od tego nie jestem abyś był/a człowiekiem szczęśliwym. Nie będę pisać krok po kroku co masz zrobić aby być szczęśliwą osobą. Ale powiem Ci to...

Musisz zmienić sposób myślenia. Zamiast pitolić że tyle rzeczy Ci brakuje - musisz docenić to co masz. I starać się wyznaczać sobie cele, które kończą się uśmiechem na twarzy.

"Wszyscy na świecie szukają szczęścia, ale jest jeden tylko sposób, aby je znaleźć.
Trzeba zacząć kontrolować swoje myśli, bo szczęście nie przychodzi z zewnątrz.
Zależy przede wszystkim od tego, co jest w nas samych."
- Dale Carnegie -